De kloof tussen politiek en de inwoners proberen we als raad en college sinds 2011 actief te dichten. Da’s een pittige uitdaging en inmiddels is de kloof gegroeid tot een krater. Niet op alle terreinen! Zo is er bijvoorbeeld onlangs een structureel overleg met de agrarische sector gestart, een sector die voor grote uitdagingen staat. Dat is een goed voorbeeld hoe we de verbinding kunnen behouden. Ook kan je normaal een paspoort of rijbewijs afhalen.
Maar we moeten het veel beter doen voor de vraagstukken in de openbare ruimte en bij bestemmingsplannen. De burger vindt zichzelf daar het sluitstuk van deze besluitvorming. Te vaak horen we dat de inwoner van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Op klachten van een slecht en gevaarlijk wegdek krijgen Vaassenaren van de gemeente eerst te horen dat ze 48 uur moeten wachten, om vervolgens nooit terug gebeld te worden. Of moeten ze 3 maanden wachten op een nieuwe groene container die wegens een defecte chip vervangen moet worden. In geval van bestemmingsplannen worden mensen te vaak overvallen door dichtgetimmerde plannen. Waardoor alleen de kille rechtsgang een mogelijke contactmoment met de gemeente biedt.
Het kost vele telefoontjes en vele inspanningen om als burger de gemeente te bereiken met een klacht of een kritische boodschap.
En dan is het voor de VVD niet verwonderlijk dat de inwoners je naar huis stuurt met een 1.
Alsof we ons bestaansrecht vergeten zijn. We bestaan als raad, als college en als ambtenaar alleen bij de gratie van de burger. En niet omdat we macht uitoefenen op diezelfde burger. De inwoner betaalt ons voor het goed democratisch functioneren van de gehele gemeenschap in Epe. Door de verbinding met dezelfde belastingbetaler door te knippen spannen we meteen het paard achter de wagen. Dit is een daad van arrogantie en zelfingenomenheid, die niemand iets brengt.
De VVD ziet in de kritiek uitingen van enorme teleurstellingen van inwoners. Ze geven met hun 1 een confronterend maar heldere boodschap. Zoals het nu gaat in de openbare ruimte en bestemmingsplannen moet het dus niet.
We herkennen de kritiek aan de hand van de vele gesprekken die we hebben gevoerd, de rechtszaken die nu spelen en gespeeld hebben en de klachten bij de Nationale Ombudsman. Dan kan jezelf niet op de borst blijven kloppen dat je het zo geweldig doet.
De inwoner hoort meer vooraan in het besluitvormingsproces te worden meegenomen als verbetering. Net zoals nu met de agrarische sector gebeurt. Als je een paspoort wil verlengen, maak je probleemloos een afspraak. De inwoner moet gewoon adequaat geholpen worden met de klacht. Zo ingewikkeld is dat niet. Het gaat er niet om of je die klacht niet wil horen. Het gaat er om dat je oplossingen vindt.
We moeten de interne processen verbeteren en dus heel concreet en duidelijk zijn. En vooral geen vage uitgangspunten vastleggen en het daarbij laten. We moeten snoeihard gaan werken om het vertrouwen weer terug te verdienen. Laten we als gemeentebestuur snel beginnen met het structureel goed luisteren gecombineerd met een open houding en samen met de inwoners oplossingen bedenken. Daarbij helpt het als je als gemeentebestuur jezelf kwetsbaar durft op te stellen, door eventuele fouten te erkennen en het kritische signaal niet af te wimpelen door deze meteen door te sturen naar de rechter.
De VVD wil de betrokkenheid met onze inwoners stevig te vergroten. We moeten aan de slag met de ideeën en kritische geluiden van onze burgers. De VVD is onderdeel van de raad, dus lopen we niet weg voor noodzakelijke verbeteringen. We nemen deze kritiek serieus. We moeten gezamenlijk handen uit de mouwen steken. Laten we beginnen om de inwoners op nummer 1 te plaatsen.
Ellis de Vries
Fractievoorzitter VVD