Honderden bomen worden gekapt, een breder en veiliger
fietspad komt er voor terug en aan de weg zal eindelijk onderhoud worden
gepleegd. De gevaarlijke “varkensruggen” verdwijnen. Diverse aanwonenden hebben
in overleg met de provincie een deel van hun tuin of parkeergelegenheid
verkocht aan de provincie, of gaan dat binnenkort doen. Zonder de toestemming
en onmetelijke bereidheid van deze Epenaren is het project nauwelijks uit te
voeren.
Waarom is de VVD nu akkoord gegaan met deze kaalslag die nu op stapel staat? Want laat ik er niet omheen draaien, ook VVD Epe is mede verantwoordelijk voor de ingrijpende verandering.
Het is voor de fractie geen simpel besluit geweest. Toen in sept 2014 het bestemmingsplan gewijzigd moest worden om überhaupt een kap van de bomen mogelijk te maken hebben we vele gesprekken gevoerd. Met bewoners aan de Heerderweg, met ondernemers, met de gedeputeerde en de PvdA wethouder Van Nuijs.
Niemand binnen de fractie is gelukkig met de aanstaande kap van zovele bomen, waaronder monumentale. En dat het gewijzigde bestemmingsplan een karakteristiek aangezicht van Epe aan zou tasten was ons van af het begin wel duidelijk.
Wij hebben ons meteen sterk gemaakt voor een minder ingrijpende oplossing waarbij zowel een fietspad veiliger gemaakt kan worden in combinatie met het behoud van vele bomen. We hebben de gedeputeerde voorgesteld om deze weg af te waarderen naar 60km. Immers de Heerderweg is een weg waar vele zijwegen en uitritten op uit komen. Het is een weg waar ook het langzame landbouw verkeer gebruik van maakt. Het is een weg die zich uitstekend leent voor 60km.
De gedeputeerde liep er niet warm voor omdat de Heerderweg een aansluiting heeft met de A50. Het provinciaal beleid is erop gericht om deze wegen op een 80km niveau te houden. De gedeputeerde kwam wel met een tegenbod:”de gemeente Epe mag de Heerderweg gratis van me krijgen”.
Dat is geen tegenbod, maar een structurele financiële belasting van enkele miljoenen voor alle inwoners in Epe. Wegenonderhoud vergt nu eenmaal een forse investering. En aan deze weg moet zo wie zo onderhoud worden gepleegd. Deze optie hebben wij niet serieus genomen.
Het dilemma dat we besproken hebben is als volgt te
beschrijven:
Dit plan tast de komende jaren het karakter van een lommerrijk
Epe aan. En de eigenaar van de weg mag bepalen wat zij met de weg wil doen. En
gaan we mee met deze plannen?
Wat biedt de provincie dan nog meer?
Het is een feit, dat het fietspad aan de Heerderweg smal is.
Het is een feit dat grote groepen scholieren, brommers met 55 km/uur, en E-bikers intensief gebruik maken van dit fietspad. Dus het is een drukke fietsroute, maar ook het verschil in snelheid tussen de gebruikers is groot. Deze feiten gecombineerd met een smal fietspad vergoot de kansen op ongelukken. Daar is geen hogere wiskunde voor nodig. De varkensruggen verdwijnen, deze zijn vaak een veroorzaker van valpartijen, de aanwonenden zijn in goed overleg met de provincie en er komt groen voor terug het wordt geen zandvlakte.
De fractie heeft zich laten leiden door deze argumenten. De provincie wilde niet bewegen naar andere oplossingen, het college steunt het provinciale voorstel. Wij vinden een veiliger fietspad en een aanvaardbaar akkoord voor de aanwonenden cruciale pijlers voor het draagvlak van het plan.
We zijn daarom akkoord gegaan met een gewijzigd bestemmingsplanwijziging die mede de juridische basis vormt voor de kap van zovele bomen.
Nu is het verzet groot tegen de kap groot en dat begrijp ik
als woordvoerder van dit dossier erg goed. Dus vind ik het niet meer dan mijn
plicht om uitleg te geven over onze overwegingen. De VVD loopt niet weg voor de
verantwoordelijkheid op basis van deze besluitvorming.