Goh, als ik dit lees dan word ik meteen nieuwsgierig. GroenLinks
die op landelijk niveau geen tegenstelling aanwakkert, maar vooral belang hecht
aan het zoeken van verbinding met de mensen. Zij zien zich als de partij die deze
afstand gaat verkleinen. Het opstapje naar de kiezer dus, want de Tweede Kamerverkiezingen
dienen zich langzaam en zeker aan.
Zou wethouder Aalbers van GroenLinks in Epe in de lokale politiek deze partijkoers ook kennen? En als hij deze koers kent, wat doet hij er dan mee in Epe? Hij is immers verantwoordelijk voor de vergunning die straks het kappen van honderden bomen aan de Heerderweg mogelijk maakt. De weerstand is fors onder onze inwoners. Waar legt wethouder Aalbers nu de schakel tussen het groen en de mensen?
Vanochtend las ik in de Stentor van 23 april dat wethouder Aalbers kennelijk veel meer bomen aan de Heerderweg toestaat om te worden gekapt, meer dan dat hij van plan was. Het lijkt mij dat hij daarmee een forse tegenstelling aanwakkert; ik ben nog steeds naarstig op zoek naar de verbindende schakel van GroenLinks.
Uit het krantenbericht blijkt dat in het juridisch proces de adviseur van het college, de bezwaarschriftencommissie, geconstateerd heeft dat Burgemeester en Wethouders slordig te werk waren gegaan. Het college had tegelijkertijd namelijk ook een mening gevormd over bomen waar ze niets over te zeggen hebben, omdat deze of op Heerder grondgebied staan of onder de boswet vallen. Dat is een pijnlijke constatering. Het college mag en kan niet iets vinden over bomen die staan op het grondgebied van Heerde, of Hattem, of van mijn part Maastricht of Groningen.
Dat vervolgens het college in haar definitieve besluit op de aanvraag van de kapvergunning de rem op de bomenkap volledig losgelaten heeft kan ik vanuit een wens om verbinding te zoeken met burgers niet rijmen, of de wethouder moet zijn partijkoers letterlijk hebben opgevat. Want de verbinding met het provinciaal bestuur lijkt met dit besluit in constructielijm te zijn vastgelegd.
Wat voor mij een raadsel is, waarom het college niet de
mogelijkheden van een 60 km zone heeft onderzocht. De kans ligt er, omdat de
bomenkap aan de Heerderweg niet lekker ligt in de Arnhemse provinciale
politiek. En bovendien met een goed onderbouwd verhaal is ook een
bestemmingsplan aan te passen. Het vertrouwen van onze burgers in de politiek
kan enorm versterkt worden door te luisteren naar de oplossingen die de
omwonenden van de Heerderweg aandragen. En dan vervolgens alles op alles zetten
om het provinciaal bestuur tot betere inzichten te brengen. Die koers is beter
dan halsstarrig vasthouden aan je eigen gelijk. Uit het gemeentehuis wordt van
de kansel geroepen “we kunnen er niets meer aan doen”
Het is de Epese opvatting van “verbinding”.
Politieke fratsen zijn het, zowel op landelijk als op lokaal
niveau.